Fleur Weeber onderzocht twee methoden om de uitkomst van een anti-kanker behandeling te voorspellen: met behulp van DNA en met mini-tumoren in een kweekbakje. Ze promoveerde 21 december jl. aan de Universiteit Utrecht.

Om de vooruitzichten van patiënten met uitgezaaide kanker te verbeteren, is het belangrijk om iedere patiënt een behandeling op maat te kunnen bieden. In haar onderzoek keek Fleur Weeber naar twee verschillende methoden om de patiënt aan het juiste medicijn te koppelen: naar het erfelijk materiaal (DNA) en mini-tumoren in een kweekbak (tumor organoїden).

PTEN gen

Weeber ontdekte dat patiënten met een specifieke afwijking in hun DNA (PTEN gen) vaker baat hebben bij behandeling met everolimus, een gericht anti-kanker medicijn dat ingrijpt op dat deel van de celgroei en -deling waarbij PTEN ook is betrokken. Daarnaast is er bij dit onderzoek een verbeterde maatstaf gebruikt om vast te stellen of de patiënt daadwerkelijk baat had bij behandeling met everolimus.

Tumor organoїden

Tumor organoїden zijn mini-tumoren in kweekbakjes die van iedere individuele patiënt kunnen worden verkregen. Deze mini-tumoren maken het mogelijk om buiten het lichaam om kankerbehandelingen te testen. In haar proefschrift toonde Weeber aan dat het verkrijgen van een mini-tumor al mogelijk is met een kleine hoeveelheid weefsel (biopt), en dat deze mini-tumor nog steeds lijkt op de oorspronkelijke tumor van de patiënt.

Op basis van haar bevindingen zijn klinische studies opgezet om te testen of deze techniek ingezet kan worden in de kliniek.

Meer informatie